Πέρα από την προφανή συμβολή στον φωτισμό της εικόνας ενόσω οδηγούμε, υπάρχουν συνθήκες όπου η πορεία του Ήλιου στον ορίζοντα δυσχεραίνει τα πράγματα και δημιουργεί θανάσιμες παγίδες.

Όλες οι ώρες δεν είναι ίδιες ειδικά για τον οδηγό της μοτοσικλέτας που λόγω μικρού συνολικού όγκου δεν είναι ευδιάκριτος όσο ένα αυτοκίνητο ή μεγαλύτερο όχημα. Ακούγεται προφανές, όμως τα παιχνίδια που μπορεί να παίξει το φως στην οδήγηση είναι «πονηρά» και συχνά επικίνδυνα.

 

Ο ήλιος χαμηλά.

Το ξημέρωμα και το σούρουπο είναι οι πιο δύσκολες ώρες για τον μοτοσικλετιστή και την ορατότητά του. Ειδικά όταν η ζελατίνα του κράνους δεν είναι πια καινούρια, οι ανακλάσεις και η διάχυση των ακτίνων του ήλιου επάνω της μπορεί να μας δημιουργήσει την αίσθηση ότι κινούμαστε στα τυφλά. Κι αυτό να μην απέχει πολύ από την πραγματικότητα...

Στην εικόνα 1 φαίνεται ένας κύκλος 360 μοιρών και πόσο αλλάζουν τα δεδομένα ανάλογα με το πού βρίσκεται ο ήλιος.

 

Ο «Α» έχει τον ήλιο στην πλάτη. Θεωρητικά βλέπει εξαιρετικά, γιατί το φως έρχεται από την ιδανική θέση, από πίσω. Αυτό όμως που συμβαίνει ταυτόχρονα είναι ότι οι άλλοι, και ειδικά όσοι έρχονται από απέναντι, απλά δεν τον βλέπουν. Το φως τούς τυφλώνει και, αν πρόκειται για λίγο λερωμένο τζάμι αυτοκινήτου ή ζελατίνα άλλου μοτοσικλετιστή, δεν αποκλείεται ο «Α» να δει έκπληκτος κάποιον να στρίβει εμπρός του και να του κόβει το δρόμο. Ο λόγος είναι ότι η μοτοσικλέτα σε αυτές τις συνθήκες είναι λιγότερο ορατή από τα άλλα οχήματα.

Επομένως, Όσο βλέπουμε τη σκιά μας εμπρός μας, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι είμαστε σχεδόν αόρατοι στους απέναντι, επομένως απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από μέρους μας.

 

Ο «Β» έχει τον ήλιο δεξιά του. Από την πλευρά που εισέρχονται αυτοκίνητα στο ρεύμα του. Εδώ το πρόβλημα είναι το αντίθετο. Ενώ αυτός που έρχεται από δεξιά σάς βλέπει ικανοποιητικά, εσείς μπορεί είτε να μην τον δείτε είτε να μην μπορείτε να σταθμίσετε την ταχύτητα με την οποία έρχεται. Συμπληρωματικά, όσοι έρχονται από αριστερά δεν μπορούν να σας δουν, γιατί στο βάθος τούς τυφλώνει ο ήλιος. Άρα σε καμία περίπτωση δεν βασιζόμαστε στην προτεραιότητα που έχουμε επειδή ερχόμαστε από δεξιά.

Ο «Γ» έχει σημαντικό πρόβλημα, καθώς είναι η περίπτωση με τη μικρότερη ορατότητα. Με τον ήλιο χαμηλά ακριβώς εμπρός του, με δυσκολία διακρίνει τι συμβαίνει στο δρόμο: από τα οχήματα που έρχονται από απέναντι, τις λακκούβες στο δρόμο, μέχρι και το χρώμα του φωτεινού σηματοδότη που γίνεται εξαιρετικά αδύναμο σε αυτή τη συνθήκη. Δεν είναι λίγες οι φορές που μοτοσικλέτες ή και αυτοκίνητα παραβιάζουν φωτεινό σηματοδότη γιατί τους τύφλωσε ο ήλιος και δεν είδαν το κόκκινο.

 

Ο «Δ» έχει αντίστοιχα προβλήματα με τον «Β", σε αντίθετους όμως ρόλους. Στις διασταυρώσεις δυσκολεύεται να δει τα οχήματα που έρχονται, ειδικά μία μοτοσικλέτα (την «Α» για παράδειγμα) που κινείται γρήγορα –απλά γιατί ο οδηγός της με τον ήλιο στην πλάτη έχει εξαιρετική οπτική και έχει «ανοίξει». Σε περίπτωση που θέλει να κατευθυνθεί αριστερά, προς τον ήλιο, πρέπει να ελέγξει διπλά μήπως εκείνη τη στιγμή κάποιο αυτοκίνητο πραγματοποιεί προσπέραση και βρίσκεται στο ρεύμα στο οποίο θέλει να εισέλθει.

 

Ο γενικός κανόνας που βοηθά σε αυτές τις συνθήκες λέει ότι όσοι έρχονται από την πλευρά όπου βρίσκεται η σκιά μας, δυσκολεύονται να μας εντοπίσουν. Αντίστοιχα, όταν έχουμε τον ήλιο εμπρός μας, το διαθέσιμο οπτικό πεδίο είναι εξαιρετικά περιορισμένο, κάτι που σημαίνει ότι και οι ταχύτητές μας πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα.

 

Το μεσημέρι που ο ήλιος βρίσκεται ψηλά είναι η καλύτερη ώρα για να ταξιδεύουμε ή για τις προγραμματισμένες διαδρομές, ακόμη κι αν το καλοκαίρι αυτές οι ώρες είναι δύσκολες λόγω της ζέστης.

 

Η συνήθης αντιμετώπιση του προβλήματος γίνεται με σκούρα ζελατίνα στο κράνος ή συμβατικά γυαλιά ηλίου μέσα από το κράνος. Η λύση είναι αποτελεσματική, ωστόσο πρέπει να γνωρίζουμε ότι η αίσθηση της ταχύτητας, η δυνατότητα δηλαδή να σταθμίσουμε την ταχύτητά μας, μειώνεται κατακόρυφα με μια πολύ σκούρα ζελατίνα. Το ποσοστό μείωσης μπορεί να φτάσει έως και στο 90%, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει άλλα προβλήματα αξιολόγησης των συνθηκών του δρόμου και της οδήγησης.

 

Η ιδανικότερη λύση είναι τα κράνη που έχουν διπλή ζελατίνα, την οποία χρησιμοποιούμε όταν οι συνθήκες είναι δύσκολες, αλλά τις υπόλοιπες ώρες την ανεβάζουμε και χρησιμοποιούμε την διάφανη που προσφέρει σαφώς καλύτερες συνθήκες ορατότητας.